क्षेत्रप्रताप अधिकारीको कविता- कविता सारी भए पो हुन्थ्यो!

मेरो कविता तिम्रो आँखामा पर्‍यो?
कतै च्वास्स छोयो?
के छुन्थ्यो!
कविता सारी भए पो हुन्थ्यो।

तिम्रो दृष्टिकोणबाट हेर्दा त म
त्यसै समय बिताइरहेछु
दालभात बुत्याइरहेछु।
तिमी नै भन, के लेख्ने–
आलु–भन्टा,
कन्डोम लेख्ने?
जताततै दुर्गन्ध छ लेख्ने?
आज नेपाल बन्द छ लेख्ने?
के लेख्ने?
जवाफ छ?
सबै मूक दर्शक, सबै मौन
दुर्भावना नभैकन मौनता हुन्छ?

कविता कुनै हस्तकला त होइन नि!
निगालो काटेर डोको–डालो बुनौँ।
त्रस्त आशामा उनेर सजाएको छु
कविताका कुसुमहरु।

तिमी मृत्युको अवज्ञा गर्न सक्छौ?
मेरो कविता सक्छ
मेरो कविता
बौद्धिक शोषण प्रतिकार गर्छ
पीडा र श्राप सहन्छ
यो कालको अभिशाप सहन्छ।

अब त छोयो?
के छुन्थ्यो!
कविता सारी भए पो हुन्थ्यो।