बात मारी छुट्टिँदा नि बात बाँकी रहोस् दूरी हुँदा सम्झनाको साथ बाँकी रहोस् । पक्रिएका हत्केला र खेलाएका औँलाहरु, मनैमनमा गढिएको हात बाँकी रहोस् ।

बिर्सिनु त पटक्कै थिएन आफू हिँडेर आएको बाटो तर बिर्सिएँ एउटा घर थियो सायद पार भएँ र बिर्सिएँ। कोही थियो पर्खिएको पार भएँ र बिर्सिएँ।

मुटुभरको सारा माया उपहार तिमीलाई सुम्पिसकेँ जिन्दगीको सार तिमीलाई । मेरो थियो तिम्रो भयो तिमी मेरो भएपछि जति जे छ मेरो सबै संसार तिमीलाई ।

आधा बाटो मात्रै डोहोर्‍याउँछ पहाडले नदीलाई पनि। आधा बाटो मात्रै बोक्छ नदीले पहाडको सुस्केरा । आधा बाटोमै छुट्छन् साथ हिँडेकाहरु पनि जसरी आधा बाटोमै छुटिरहेछन्

बेघर छु, अब एउटा घर बनाउनुछ घरदेखि अलग आफ्नै थर बनाउनुछ। तरल थिएँ पानीजस्तै बग्थेँ अनि सल्बलाउँथेँ धेरै बगेँ- मुटु अब प्रस्तर बनाउनुछ। अग्लिनु नै

निस्पृहता थियो उर्जा थप्न खोजेँ र जीवन सुम्पिदिएँ। भ्रम थियो परिभाषा खोजेँ र शब्द सुम्पिदिएँ। खरानी थियो मैले खोजेँ प्रेमको सानो झिल्को र आहुति बनिदिएँ।

रावणसँग युद्ध हार्ने रामहरु देखेको छु रामनामको मन्त्र जप्ने हरामहरु देखेको छु। बोलीभित्र एउटा कुरा, मनभित्र अर्कै कुरा सान्त्वनाको बोली बोल्ने तमामहरु देखेको छु। रहस्यको

मेरो यादमा तिम्रो मुटु दुख्छ अनि चाल पाउँछौ विकल्पमा चयन जब चुक्छ अनि चाल पाउँछौ । उदाङ्ग छ यतिन्जेल त जवानीका ज्वालाहरु मनको ज्वाला सेलाइ

देखाउन पो सकिन्न त पीरहरु मनग्गे छन् पिठ पछाडी गाढिएका झिरहरु मनग्गे छन्। देख्नेले त सपाट देख्छन्, सम्म सफा हराभरा कहालीले उक्लिएका भिरहरु मनग्गे छन्।

पर्खिनलाई के छ र एक जुग नै पर्खिनेछु, तर तिम्लाई हरेक क्षण याद हुनैपर्छ । समय हो बितिहाल्छ, आज भन्दै भोलि भन्दै, दिन बित्छ, रात