अपलक हेर्थे प्रेमिल हेराइ
तिम्रा आँखाभन्दा बाटुला शब्दहरुले।
बिस्तारै फुस्फुसाउँथे
ओठभन्दा रसिला भावहरु ।
लहराउँथे
रुपक, उपमा र प्रतिकहरु
जसरी लहराउँछन्
हावामा तिम्रो केश।
काव्यिक याचना!
या थियो
एउटा प्रेमको आह्वान ।
माफ गर प्रिय!
म तिमीलाई होइन
तिम्रा कवितालाई प्रेम गर्थेँ ।