सदिक्षा चापागाईँका तीन कविता

म चरी बन्ने छु म चरी बन्ने छु शरीर भुइँमै भए पनि मनको उड्ने रहर पूरा गराइदिने छु! म ‘एक्लोपन’मा होइन, ‘एकान्त’मा आफूसँग जिउने छु

READ MORE

पासाङ नुरूका तीन कविता

१- तमासा जिन्दगीको भयो ! हावाको लयमा सुर मिलाउँदै बतासिएँ डुलेँ जिस्किएँ । चोटहरुको सङ्ग्रामबिच बाँचेँ रङ्गिएँ घिस्रिएँ । मनचरी मौनतामा रम्दै सुभोगमा व्यस्त भएँ

READ MORE

छोरीको आमा हुुन!

साथी! आउ आज एउटा कुरा गरौँ तिमी तिम्रा अप्ठ्यारा सुनाऊ म मेरा सुनाउँला। तिमीलाई सबैभन्दा गाह्राे के लाग्छ साथी? शिखर चुम्न? पातालमा भासिन? बाँच्न ?

READ MORE

‘सुरक्षा’को एक निमेष

ऊ आफ्नै सीमामा तटस्थ अडिएको छ मानौँ- अनुशासन भङ्ग गर्नुको क्रुरता खेपेको छ । निर्निमेष हेरि-रहेका छन् उसका आँखाले म भएतिर मानौँ- उसले पनि यो

READ MORE

तिमीलाई बिर्सिन्छु भनेकै दिन

तिमीलाई बिर्सिन्छु भनेकै दिन झरी पर्छ, मन्द बतास चल्छ, अनि आउँछ याद गुलाबी छातामा ‍ हामी दुई ओतिएको आँखाहरु चार भएको, तिमीलाई बिर्सिन्छु भनेकै दिन,

READ MORE