प्रत्येक दिन
चोरझैं सुटुक्क आएर
मलाई
भोरले अलिकति निचोर्छ
व्यूझन्छु म किरणहरूको स्पर्शले
देख्छु
प्राचीका नियमित रूपमा माझिएका
सेतासेता उज्जवल दाँत
हुन्छ मनको कुनै कुनामा
एक हल्का तर तीक्ष्ण आघात
आह!
सकिंदै गइरहेछ मेरो जीवन
प्रत्येक दिन
एक निश्चित मात्रामा टुथपेष्टझैं।