गाउँ सुनसान हुनुअघि

आबाद बस्ती
खण्डहर हुनुअघि
एउटा सन्नाटा बाँकी रहन्छ
सुन्नु ।

रित्तिँदै गएका घरहरुमा
मधुरो हुँदै गएको
भालेको कलिलो डाक ।
निख्रिँदै गएको भकारी
बाँझो बारी
चकमन्न गोठ

पुत्ताउन बन्द- थोत्रा चिम्नीहरु ।

गुल्जार गाउँ
सुनसान हुनुअघि
एकपटक फर्केर हेर्नु-
बिदाइमा उठेका चाउरिएका हात

कलेटीमा मुस्कुराइरहेका ओठहरु…

@ विस्मय !

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *