सिद्धान्त अर्थ्याउँदैछ कोही- लेख्ने नै भए गहिरो आर्तनादको विदारक प्रस्फुटन लेख्नु ! या लेख्नु एकदमै नयाँ नौलो अद्धुत तिलस्मी अभिधा, लक्षणा, व्यञ्जनाको उत्कट आविर्भाव ।

मनमा एउटा ठाउँ छ, जहाँ असह्य घाउ छ, घाउ भित्र पिडा छ, पिडामा कसैको नाउँ छ । मनको लगाम बेलगाम छ, गुमनाम अनी अञ्जान छ,

मझधारमा डुबिसकेँ भो पहरा- मलाई नदेऊ । धेरै पर बगिसकेँ भो किनारा- मलाई नदेऊ । डुबिएला, तैरनेछु ठोकिएला, तङ्ग्रिनेछु । भेटिएला सागर कतै भो इसारा-

जर्जर छ सबैकुरा अवसाद बाँकी नै छ घात माथि घात चल्छ- प्रतिघात बाँकी नै छ । तिमी भन्छौ- सबै ठीक छ यही कुरा अजिब छ

कसैसँग जोडिएसी- पूर्णता मिल्छ कसैसँग जोडिएसी- झन एक्लो हुन्छ मान्छे । कोही मात्रै हुन्छ त्यस्तो व्यक्ति जोसँग जोडिएसी बिलाउँछ एक या दुईको अस्तित्व र भेटिन्छ

जसले भर्खरै भेट्दैछ लामो भोकपछिको एक गाँस भात । कलेँटी लाग्ने तिर्खापछिको एक घुट्को पानी। कट्कटिने जाडोमा एक धरो कम्बल । दर्क्यान झरीपछि एक छानो

एउटा साथी थियो- गाह्रो साह्रोमा सम्झी है भन्थ्यो ! एक दिन सम्झिएँ पनि तर अचानक गायब भयो । सोचेँ- ठिकै भयो मान्छे चिनियो ! अर्को

भिडमा उभिनु भिडमा हिँड्नु भिडसँग जुध्नु र भिडभित्रै हराउनु । भिडाम्भिड भिडभित्र कुनै दिन खुसुक्क पसेको थिएँ म र हराएको थिएँ भिडभित्र भिड बनेर …

सारङ्गी बजाइरहेको गाइने गाडीको चहलपहल मान्छेको ओहोरदोहोर पसलको घुइँचो गल्लीको हल्लाखल्ला । कति सरल छन् कुराहरु! उही जीवन उही दैनिकी सधैँको झैँ फगत एउटा दिन

बोलेको कुरा सम्झेर राख यो जीवन तिम्रै भो । दिएको वचन लेखेर राख यो जोवन तिम्रै हो । ढाँटेको होइन- बुझ न प्यारी माया छ