सोध- दुईमा दुई जोडे पाँच हुन्छ आकाशको रङ्ग रातो छ हिमाल तातो छ ईश्वरभन्दा माथी तिमी नै छौ। सोध- तिम्रा हर प्रश्नको जवाफ म तिम्रै

हिँड्नैपर्छ बाटो काट्न,समय काट्न र जिन्दगी कटाउन- हिँड्नैपर्छ। हिँडेरै पुगिन्छ फूलको बगैँचा र टिपिन्छ फूल। हिँडेरै भेटिन्छ मायालुको साथ र फुट्छ प्रेमको मूल। हिँडेरै चढिन्छ

घरभित्रै छन् ईश्वर लाउन सके ध्यान। खोजिहेरे आफैँभित्र भेटिनेछन् भगवान्। मुस्कुराउँदै स्नेहले आँखाहरु साट्न सके। अनुभव र अनुभूति साथ बसी काट्न सके। आफू पहिला मुस्कुराए

धैर्य राख- बिस्तारै हट्नेछ धुलोको आतङ्क बिस्तारै झर्नेछ शितल झरी बिस्तारै फुट्नेछ सुखको मूल बिस्तारै थाक्नेछ पोलेको घाउ। धैर्य राख- समय हो सबै कुरा धैर्य

उड्दा उड्दैको चरो फुत्त खस्यो आकाशबाट चारो पर्खेका बचेराहरु बिचराहरु पर्खिरहे पर्खिरहे……. 0 Facebook 0 Twitter 0 Linkedin 0 Facebook-messenger 0 Viber 0 Whatsapp

गहिरो दु:ख- शान्त हुन्छ गहिरो प्रेम- शान्त हुन्छ प्राय: शान्त रहन्छ- गहिरो खुसी, गहिरो समर्पण। शान्त रहन्छन् कालजयी सृजनाहरु शान्त रहन्छन् गहिरो प्रेममा डुबेकाहरु म

त्यही के त! उही ठाउँमा- भेटौँला साँझतिर। मन खोलेर मनका कुरा- मेटौँला साँझतिर।। धेरै भयो! के छ कुन्नी ! खबर बुझ्न पाको छैन, भूल केही

जब पुषको ठिहीले अत्याउँछ र ठिहिर्‍याउँछ भित्रैबाट। जब चिस्सिन्छ मन,मष्तिस्क र आत्मा कसैको अभावमा। जब कहाली बन्छन् जीवनका कहानीहरु र बज्न थाल्छ अन्यौलको सारङ्गी। जब

उहिले उहिले जमानाकै कुरा हो त्यहाँ एउटा नदी बग्थ्यो- शान्त, सफा, कञ्चन… नदीको किनार बिस्तारै बस्यो बस्ती। बस्ती- गाऊँ बन्यो गाऊँ- शहर बन्यो। आजकल-शहरको किनारमा

जीवनभन्दा ठूलो गुरु को छ र संसारमा? दु:खले सिकाउँछ- काँडाको महत्व यात्राले सिकाउँछ- भिर र समथरको फरक प्रेमले सिकाउँछ- सम्बन्धलाई बचाइराख्न सपनाले सिकाउँछ- जीवनको मूल्य