जब रुन खोज्दाखोज्दै रोकिन्छ एक थोपा आँशु आँखैको डिलमा अडिएर र छचल्किँदै फर्कन्छ गहभित्र । जब पहिरो जान ठिक्क हुन्छ मनको कमलो तह भक्कानिएर र थामिन्छ चट्टान बनेर मनैभित्र । त्यतीबेला अचानक जाग्छ पुरुष भित्रको पुरुषत्व र जाग्छ एउटा फौजी चेतना । हल्ट! छोरोमान्छे भएर रुनु हुँदैन … @ विस्मय ! 0 Facebook 0 Twitter […]
इर्ष्या लाग्छ- जब बत्तिएको बतास तिम्रा पाखुराहरुमा छुदै आइपुग्छ मेरा सामु र जिस्काउँछ मेरो गाला मुसार्दै। जब मात्तिएको झरी तिम्रा केशहरुमा बर्सिन्छ र लुट्पुटिँदै छिर्छ छातीभित्र। जब बाफिएको तातो चिया उत्ताउलिँदै छुन्छ तिम्रा ओठ र छचल्किन्छन् दाँतहरुमा। मलाई इर्ष्या लाग्छ.. @ विस्मय ! 0 Facebook 0 Twitter 0 Linkedin 0 Facebook-messenger 0 Viber 0 Whatsapp
जब- कुनै पुरानो किताबको भित्री पानामा भेट्छु एउटा सुकेको फूल तब तिमीलाई सम्झन्छु । जब- दराजको सानो कुनामा कतै पाउँछु पुरानो मफलर तब तिमीलाई सम्झन्छु । जब- खोतल्छु मनको आलमारी र टक्टकाउँछु धूलो जमेका यादहरुलाई सम्झन्छु एउटा धूमिल इतिहास र हेर्छु मनको ऐना तब तिमीलाई सम्झन्छु । @ विस्मय ! 0 Facebook 0 Twitter 0 […]
ती तीब्र उज्याला परिवेशहरू पग्लिन्छन् रेखाहरू भएर- कि शून्य झैँ स्थिर हुन्छन् तर पनि पग्लिनु स्थिर हुनु होइन, पानी हुनु हो । परिवेश पग्लिंदा नदी हुनु हो । त्यसैले, बिहानदेखिन् झरेर बेलुकीसम्म जस्तै शिखरदेखिन् तल औलसम्म, भिज्दै पनि हराउँदै पनि, ती उज्याला आतंकहरू आतंकरेखा भने, केही भन्नु हुँदैन आतंक साँझ हुनु हो घाम हुनु हो- […]
केही काम बाँकी छ अझै- केही सामान मिलाउनुछ एक घुट्को पानी पिउनुछ झ्याल ढोका लगाउनुछ कसैसँग विदाइको हात हल्लाउनुछ कसैको आँशु पुछ्नुछ र वर्षौँलाई पुग्ने गरि दिनुछ मुस्कानको सानो उपहार । फेरि एक जनालाई केही भन्नु पनि छ अलिकति हिसाब बाँकी नै छ मिलाउनुछ । एकछिन पर्खनुस् न ! हतार नगर्नुस् ! केही काम बाँकी […]
संघर्षको लामो खुट्किलो चढेर पसिनाले लथपथ हुँदै जुन बाटो हिँड्दैछौ नि तिमी ! केही पाउने आशमा केही भेट्ने लालचमा केही जित्ने अभियानमा केही भोग्ने अभिमानमा मैले पनि देखेको छु नूर गिराएर फर्किरहेका धेरै विरक्त अनुहारहरु र सुनेको छु तिनैका मुखबाट विश्वास गर साथी त्यहाँ फगत सन्नाटा छ… @ विस्मय ! 0 Facebook 0 Twitter 0 […]
टाढा क्षितिजमा कतै रातो लाली उदाएझैँ। अथवा कठ्याङ्ग्रिँदो पुषको मध्यान्हमा न्यानो स्पर्श पाएझैँ। अथवा मन रुखिएको बेला कसैको मायालु आवाजले बोलाएझैँ। अथवा तिम्रो उपस्थिति मेरो रुपक, उपमा र भाव। मेरो जीवनका अविधा लक्षणा र व्यञ्जना। पर्याप्त छ~ केवल एक उपस्थिति केवल एक सम्झना। @ विस्मय ! 0 Facebook 0 Twitter 0 Linkedin 0 Facebook-messenger 0 […]
एउटा बगैँचा थियो- फूल फुल्थे चरा डुल्थे भमरा भुन्भुनाउँथे बगैँचा बिस्तारै बस्ती बन्यो बस्ती गाउँ बन्यो अनि एकदिन गाउँ- गाउँ रहेन बगैँचा- बगैँचा रहेन बिस्तारै शहर बन्यो र उजाडियो ! शहरको चर्को कोलाहल छिचोल्दै बेला बेला म पुग्ने गर्छु बगैँचाको खण्डहरमा र खोज्नेगर्छु आफैँलाई तिनै पाइतालाको पदचापमा अनि दबिएको पाउँछु अरु हजारौँ प्रेमील निशानीहरु.. @ […]
