हरिभक्त कटुवालको कविता- मैले कसको के बिगारेँ ?

भन ए जगका निष्ठुर मानव मैले कसको के बिगारेँ ? कसको मैले सिन्दुर खोसेँ जो आज मलाई हेला गछौँ ! न त कुनै दिन मैले कसैको दौलतमाथि हात बढाएँ कसलाई मैले घाऊ लगाएँ ? जो आज मलाई पर गर्छौ ! जगका मानव किन चुप छौ बोल न मैले कसलाई लुटेँ ? कहिले, कुन दिन स्वार्थ […]

यो शहर

बाटोको छेउबाट चुपचाप हिँडिरहँदा जब देखिन्छ बाटोको मोल पेटीको कर कुनाको भाडा। सास फेर्दा-फेर्दै बिच्चैमा जब मागिन्छ हावाको मूल्य र पानीको दाम। जब तिर्नुपर्छ लघुशंकाको भाडा र पिउनुपर्छ हरेक घुट्किमा ढलको पानी। त्यतिबेला मलाई लाग्छ यो शहर शहर होइन फगत कारोबारीहरुको बिसौनी हो। @ विस्मय ! 0 Facebook 0 Twitter 0 Linkedin 0 Facebook-messenger 0 […]

डायरीको पानाबाट

कोसँग पो छ र समय? हरकोही दौडिरहेका छन्! बिस्तारै सकिँदैछ समय- एकछिन थामिएर गफिने फुर्सद एकैछिन अडिएर मुस्कुराउने धैर्य एकैछिन उभिएर सोध्ने हालखबर र सञ्चो बिसञ्चो! तर हरकोहीलाई छुट्टिनै हतार यो शहरमा एउटा डायरी छ! जो सधैँ पर्खिरहन्छ मलाई हरेक दिन एक नयाँ कविताको प्रतिक्षामा। @ विस्मय ! 0 Facebook 0 Twitter 0 Linkedin 0 […]

गजल

सबै कुरा सामान्य छ विशेष केही छैन भग्नावशेष मनभित्र शेष केही छैन। जल्दैछ जलिरह्यो धिप्धिपायो दियोसरी पिडाभित्र कोलाहल छ बेस केही छैन। खण्डहर भो उजाडियो पाखो भयो खडेरीको टुक्रा जमीन अडिनलाई प्रदेश केही छैन। बदलिएला संसार सारा बदलिएला आकाश बरु उजाड मन बदलिनलाई भेष केही छैन। @ विस्मय ! 0 Facebook 0 Twitter 0 Linkedin […]

कृष्णभूषण बलको कविता- काठमाण्डू एक्लैले अब काठमाण्डू बोक्न सक्दैन

काठमाण्डू एक्लैले अब काठमाण्डू बोक्न सक्दैन काठमाण्डू एक्लैले अब सिंगै नेपालको अर्थ लगाउन सक्दैन । नाघ्नुपर्छ पैतलाहरुले- अब भनज्याङ्गहरु टेक्नुपर्छ आँखाहरुले- अब सारा पहाडहरु उड्नुपर्छ निश्चित लक्ष्यहरुमा- अब यो छिमलका चराहरु ज्वालामुखीझै फुट्नुपर्छ- अब यो पिढीका स्वरहरु छाम्दै हातहरुले काँडाहरु- अब टेक्न सक्नुपर्छ काठमाण्डू त अब डाँडाहरुमा बिछिन सक्नुपर्छ । एउटै ढुङ्गाले कुनै घर बनिन […]

गजल

जीत मात्रै सधैँ हुन्न, हार पनि आवश्यक छ अंकुर नयाँ अंकुराउन, संहार पनि आवश्यक छ। खुसी खोज्दै, सबैतिर वाहवाही खोजिरहे, थलिएर फेरी उठ्न, प्रहार पनि आवश्यक छ। उघ्रिँदैन सधैँभरी- सफा, चट्ट, हराभरा, धुम्म धुवाँ ‘विस्मय’को बहार पनि आवश्यक छ। @ विस्मय ! 0 Facebook 0 Twitter 0 Linkedin 0 Facebook-messenger 0 Viber 0 Whatsapp

बेलुन

आकाशै छिचोल्छु भनेर रुमानी उडान उडेथ्यो बेलुन। जाँदाजाँदै बाटैमा हावा खुस्कियो र फुसुस्स ओइलाएर फर्कियो जमीनमा। यता संसार छिचोल्न रफ्तार लिएकाहरु हेरेँ र मुसुक्क मुस्कुराएँ। @ विस्मय ! 0 Facebook 0 Twitter 0 Linkedin 0 Facebook-messenger 0 Viber 0 Whatsapp

म यात्रा गरिरहेँछु

अन्धकारमा उभिएर अन्धकारमै हेरिरहे अन्धकारै देखिन्छ। भिडमा उभिएर भिडसँगै हिँडिरहे भिडभित्रै हराइन्छ। अझै देखेनौ मलाई? थोरै बाहिर हेर त भिडबाट थोरै बाहिर! धिप्धिपाइरहेको मधुरो प्रकाश लिएर कुनै अनकन्टार बाटोमा एक्लै हिँडिरहेको देख्यौ भने पथिक कतै सम्झिनु म अझै यात्रा गरिरहेँछु.. @ विस्मय ! 0 Facebook 0 Twitter 0 Linkedin 0 Facebook-messenger 0 Viber 0 Whatsapp

पूर्वाभास

जब म कतै नभएको बेला कतै भएको आभास हुनेछ कतै नजिकै भएको आभास हुनेछ। सुन्नु बिस्तारै झ्यालबाट सुस्तरी घुस्रिरहेको पातलो हावालाई त्यहाँ केही सन्देश हुनसक्छ मेरो। अथवा महसुस गर्नु मैले फेरेको श्वासको गति या मेरो मुटुको ढुकढुकीलाई र लुकाइदिनु आफ्नो छातीमा। जब म कतै नभएको बेला.. @ विस्मय ! 0 Facebook 0 Twitter 0 Linkedin […]

पानीढलो

तिमी प्रेममा बन्धन खोज्थ्यौ म चाहन्थेँ-उन्मुक्तता। फरक छ जम्नु र फैलिनुमा। फरक छ रुख हुनु र आकासिनुमा। म चाहन्थेँ एउटा उडान बतासको लयमा निर्बाध.. जब चुपचाप बसेका ढुकुरका जोडीलाई हेर्दै तिमीले कसम खाएकी थियौ- नछुट्टिने। हो ठ्याक्कै त्यही विन्दु थियो हाम्रो प्रेमको पानीढलो। @ विस्मय ! 0 Facebook 0 Twitter 0 Linkedin 0 Facebook-messenger 0 […]