जीवन रहँदै बोल जीवन रहँदै हाँस जीवन रहँदै जाउ कसैको नजिक र साथ बिताउ केही समय । जीवन रहँदै हो साथ रहने आत्मियता, सम्मान सामिप्यता

एक थोपो पानी सडकमा पछारियो अनि फुट्यो । एक थोपो आँसु गालामा मडारियो अनि फुट्यो । झरी अनि तिम्रा आँसु कतिबेला झर्छन् र फ‍ुट्छन् !

हाँस्न खोज्दा हाँसोमा हाँसो मिलाइदिनु । मन दुख्दा काँधमा हात राखिदिनु । योजना, सपना, चाहना या जीवनका हजारौँ हजार रहरहरु भन न ! कसको पो

एउटा गीत थियो, गाएँ- सकियो एउटा प्रीत थियो, लाएँ- सकियो । सम्बन्ध’थ्यो उराठलाग्दो दुरुस्तै यो चैतजस्तै । एउटा शीत थियो, बिलाएँ- सकियो एउटा गीत थियो,

ढोका बन्द नगर्नु ! के थाहा कोही आइहाल्छ कि ? अथवा कोही आएन भने पनि केही त पक्कै आउनेछ । जस्तो- एक झोँका चिसो सिरेटो

केही नाता तोडिए केही याद छोडिए। केही यात्री जोडिए त केही बाटो मोडिए। केही काम पुरा भए केही आधा-अधुरा। केही धेरै पर पुगे केही थाती-अपुरा।

मगमगाउँदो प्रेम बोकी सुवास चल्थ्यो कुनै बेला । यता पनि त्यता पनि बतास चल्थ्यो कुनै बेला । छट्पटी थ्यो ढुकढुकीमा दुइटै मुटु दुवैतिर । भेट

आकाशमा जून उदायो, शान्त आकाश जग्मगायो । शितलताको बहार ल्यायो, तन-वदन कुत्कुत्यायो ।। उस्तै रात छ आजपनि, जस्तो थियो त्यतिबेला । उस्तै मनको ऊहापोह, छट्पटी

बाटो चौक चौतारोमा सहजता र अप्ठ्यारोमा । भिड होस् या एक्लोपनमा अञ्जानी या जानाजानमा । साथ दिने कोही थियो सर्वस्व नै उही थियो । बाटो

मैले लेखेँ- कहिले दुखले बगेको आँशु कहिले खुसिले फुत्किएको खित्का कहिले चोटले दुखेको ऐया कहिले प्रफुल्लित मनको फुस्फुसाई। जे जे आउँछ त्यही त्यही लेखिरहेँ जसरी