सबै डर डरलाग्दै हुन्छन् र? पहिलोपटक बाबाको पैसा चोर्दा काँपेका हात। पहिलोपटक स्कुल बङ्क गर्दा लर्खराएका गोडा। पहिलोपटक कसैको स्पर्शले बत्तिएको मुटुको चाल। पहिलोपटक प्रियलाई चुम्दा थर्थराएका ओठ। सायद- हरेक डर पहिलोपटक डरलाग्दो हुन्छ। त्यसपछि जे हुन्छ- त्यो रोमाञ्च हुन्छ। @ विस्मय ! 0 Facebook 0 Twitter 0 Linkedin 0 Facebook-messenger 0 Viber 0 Whatsapp
नबोलेर त ईश्वरले पनि दिन्नन् आशिर्वाद माग्नपर्छ । नबोलेर त माग्नेले पनि पाउँदैन भिक्षा माग्नपर्छ । एउटा याचना जो मनबाट निस्कन्छ र छरपस्ट हुन्छ बोलीहरुमा शब्दमा आवाजमा र गुञ्जिन्छ मुहारभरि । मुस्कानमै सही म सुन्न सक्छु एउटा मुक भाषा बरु मुस्कुराऊ आवाज हो- आवाज देऊ प्रिय! बोलिदेऊ । @विस्मय ! 0 Facebook 0 Twitter 0 […]
म त्यहीँ उभिएँथेँ जहाँ म उभिनुभन्दा पहिलै म उभिएको हुँदो हुँ । म त्यही हिँड्दै थिएँ जहाँ म हिँड्नुभन्दा पहिलै म हिँडेको हुँदो हुँ । बाँच्नु- केवल सकिनु दिन, महिना, ऋतु, साल हुँदै खिइनु.. रित्तिनु.. आजको दिन भन्नु पनि फगत् हिँजोकै पुनरावृत्ति न हो ! बस् भित्रभित्रै निख्रिँदैछु । @ विस्मय ! 0 Facebook 0 […]
म देख्दैछु एउटा फूल। फूल बिस्तारै रस बन्यो रस बिस्तारै हावा बन्यो हावा बिस्तारै आकाश बन्यो आकाश बिस्तारै बादल बन्यो बादल बिस्तारै पानी बन्यो पानी बिस्तारै आँशु बन्यो अनि तप्कियो मेरो निधारमा। तिम्रो काखको संसारबाट म देख्दैछु पुरा ब्रह्माण्ड प्रिय~ मलाई यहाँबाट उठ्न नभन ल! @ विस्मय ! 0 Facebook 0 Twitter 0 Linkedin 0 […]
फुर्सद यति बेफुर्सदी छ कि अलिकति फुर्सद पनि खोसेर लिन्छ । सुन्न त मन थियो- एक हरफ कविता अलिकति गन्थन र सञ्चो बिसञ्चोको खबर अनि सुनाउन मन थियो मनभित्रको चाहना भावना र तमाम बाँकी कुराहरु । तर हेर न- फुर्सद पो कहाँ छ र ? अहिलेलाई मेरा कविता पढ्दै गर्नु तिमी बाँकी कुरा फुर्सदमा गरौँला […]
बल्दै गएको दियो सकिँदो तेल र धिप्धिताइरहेको बाती । धुवाँ उडिरहेको धूप निस्किँदो खरानी र मलिन सुगन्ध । मन्दिरमा जसै पस्छु म र हुन्छु जीवनसँग साक्षात्कार । या मृत्युसँग ? खैर छोड- दोहोरो नघुम्दो हो त एकोहोरो बज्नेथियो शङ्ख । दुरुस्तै घाटमा बज्ने शङ्खजस्तै मलाई मृत्युबोध हुन्छ… @ विस्मय ! 0 Facebook 0 Twitter 0 […]
सञ्चै छौ? कि चिसोले ठिँगुराइसक्यो आत्मा? शीतभन्दा ओसिला वचन लाएर गएथ्यौ कुनै दिन। बरफजस्ता आँखाले विदा भएथ्यौ साँझको गल्लीबाट। मलाई सबै याद छ र त कविता लेख्दैछु। मलाई पुरा सम्झना छ र त याद लेख्दैछु। संसारको कुनै कुनाबाट कविता पढ्दैछ्यौ भने सुन प्रिय- म सञ्चै छु ल! @ विस्मय ! 0 Facebook 0 Twitter 0 […]
तिखो काँडाको पनि एउटा मर्यादा हुन्छ- नछोइ घोच्दैन । आगोको पनि एउटा मर्यादा हुन्छ- नसल्काइ जलाउँदैन । मर्यादा हुन्छ, प्रेमको र घृणाको देश, काल समय र परिस्थिती हुन्छ। कारक हुन्छ र हुन्छ केही न केही कारणहरु । भन त! अकारण मलाई घृणा गर्न तिमीलाई कुन मर्यादाले दियो ? मैले त केवल प्रेम फिर्ता मागेको थिएँ […]
त्यो दिन, त्यो पल, त्यो साथ अनौठो थ्यो, त्यो भेट, त्यो क्षण, त्यो याद अनौठो थ्यो । त्यो हाँसो, त्यो खित्का, त्यो लठ्याउने मादकता, त्यो आँखा, त्यो ओठ, त्यो बात अनौठो थ्यो । त्यो छुवाई, त्यो लठ्याई, त्यो मात्तिएको उन्मुक्तता, त्यो चुम्बन, त्यो कम्पन, त्यो आघात अनौठो थ्यो । @ विस्मय ! 0 Facebook 0 […]
छुस्स आउँछ र हराउँछ तिम्रो याद । झिलिक्क बिजुली चम्किएर रातको नीरवतामा बिलाएजस्तै । छाम्न खोज्छु- तिम्रै सामिप्यताको ढुकढुकी बतासिएर आएको तिम्रै सुगन्धको मिठो महक, महसुस गर्न खोज्छु । हजारौँ विचारहरुको बेहरी चल्छ मनमा.. मगजमा.. आउँछ, सताउँछ लुक्छ र हराउँछ । भन न, भर्खरै तिमी यतै थियौँ ? @ विस्मय ! 0 Facebook 0 Twitter […]